O mnie

PRACA

od 1993 roku w Instytucie Zoologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego (od 1 marca 2012, po zmianie struktury wydziału – w Katedrze Biologii Ewolucyjnej i Ekologii, a od 1 stycznia 2014 r. po kolejnej zmianie struktury, w Instytucie Biologii Środowiskowej), obecnie w Zakładzie Biologii Ewolucyjnej i Ochrony Kręgowców, 1993-2001 asystent, a od roku 2002 adiunkt (po uzyskaniu stopnia doktora nauk biologicznych z zakresu herpetologii).

od 2008 do 2012 r. członek Rady Naukowej Instytutu Zoologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego,

od 7 września 2015 r. do 22 grudnia 2015 r. członek zespołu doradczego ds. dobrostanu zwierząt na Wydziale Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego,

od 2010 roku senator Uniwersytetu Wrocławskiego, przedstawiciel niesamodzielnych pracowników naukowych na Wydziale Nauk Biologicznych (2012 do 2016  – wybrany na kolejną kadencję),

od 2012 r. członek Rady Naukowej Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego,

od kwietnia 2015 r. członek Regionalnej Rady Ochrony Przyrody przy Regionalnym Dyrektorze Ochrony Środowiska we Wrocławiu,

od 2 marca 2016 r. ekspert MNiSW do udziału w kontrolach użytkowników w zakresie prowadzonych przez nich doświadczeń powołany na podstawie art. 55 ust. 4 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych (Dz. U. poz. 266).

od 4 lipca 2016 r. członek Zespołu ds. Dobrostanu Zwierząt wykorzystywanych w badaniach naukowych na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

od kwietnia 2017 r. ekspert Polskiego Komitetu Krajowego IUCN (Światowej Unii Ochrony Przyrody).

Ponadto: ekspert w zakresie dobrostanu zwierząt w ogrodach zoologicznych (m. in. udział w komisji oceniającej RDOŚ Katowice), opiekun naukowy Studenckiego Koła Naukowego Herpetologów na Uniwersytecie Wrocławskim, członek Rady Tatrzańskiej Fundacji „Dla Niedźwiedzi”, członek stowarzyszenia „Prawnicy na rzecz zwierząt”, członek – założyciel Stowarzyszenia na Rzecz Zwierząt COEXISTENCE,  od wielu lat członek licznych organizacji herpetologicznych i etologicznych.

Zainteresowania badawcze

(1) etologia, w tym szczególnie zoopsychologia i dobrostan zwierząt dzikich w niewoli

Tematyka badawcza obejmuje: zachowanie zwierząt nieudomowionych w niewoli, głównie ssaków i gadów, w tym szczególnie: adaptacje do warunków niewoli,  zachowania seksualne zwierząt w niewoli, stres – jego behawioralne i fizjologiczne wskaźniki, stereotypie i inne zaburzenia zachowania, dobrostan i jego wskaźniki. W latach 2007-2009 grant RSPCA i OTOZ Animals „Niedźwiedzie w niewoli. Badania dobrostanu w Polsce 2007-2009”. Efektem projektu jest  dwujęzyczny raport, liczne wystąpienia na konferencjach naukowych (Warszawa, Szczyrk, Dehli, Provo (USA), Tbilisi) i publikacje. Wyrazem tych zainteresowań jest także wydana w 2014 roku monografia na temat dobrostanu zwierząt w ogrodach zoologicznych i standardów prawnych w tym zakresie w państwach UE oraz inne publikacje.

(2) herpetologia – m.in. filogeografia i systematyka gadów, w tym szczególnie jaszczurek

Zróżnicowanie genetyczne i filogeografia gadów, w tym szczególnie jaszczurki żyworodnej, jaszczurki zwinki, padalca zwyczajnego. Rozprawa doktorska „Zmienność morfologiczna i genetyczna jaszczurki zwinki (Lacerta agilis Linnaeus, 1758)”. W latach 2004-2008 kierownik grantu MNiSW (KBN) „Filogeografia jaszczurki zwinki (Lacerta agilis Linnaeus, 1758)”.

(3) ekologia i ochrona zwierząt, w tym szczególnie płazów i gadów

Ponad 25-letnie doświadczenie w realizacji i organizowaniu inwentaryzacji, waloryzacji i monitoringów przyrodniczych, koordynacji pracy zespołów oraz różnego rodzaju działań związanych z ochroną płazów i gadów oraz ich siedlisk. Uczestnik badań rozmieszczenia herpetofauny na kilkunastu obszarach „Natura 2000”. Autor blisko 80 ekspertyz. Współpraca m.in. z Instytutem Ochrony Przyrody PAN w Krakowie, Instytutem Ochrony Środowiska w Warszawie, Lasami Państwowymi, Urzędem Miasta Wrocławia, stowarzyszeniami ochrony przyrody, firmami prywatnymi i państwowymi. Ochrona gatunków zagrożonych, czego efektem jest recenzowana monografia „Żółw egipski (Testudo kleinmanni Lortet, 1883 – biologia i problemy ochrony” (www.egipski.wordpress.com).

Działalność dydaktyczna

Autorski wykład monograficzny „Biologia i ochrona gadów” oraz „Podstawy bioetyki” i „Bioetyka”. Współprowadzący wykłady:  „Adaptacje środowiskowe kręgowców”, „Fauna kręgowców Polski”, „Różnorodność biologiczna – fauna Polski”, „Rozród i rozwój kręgowców”, konwersatorium dla doktorantów „Bioetyka praktyczna” oraz ćwiczenia z zoologii kręgowców i zajęcia terenowe. Przedmioty dla kierunków: biologia, biologia z chemią, mikrobiologia, ochrona środowiska, dla studentów dziennych i zaocznych, a także dla słuchaczy studium podyplomowego Zarządzanie Środowiskiem Przyrodniczym EKOZNAWCA.

Hobby

Społecznie na rzecz zwierząt i przyrody. Od 2006 roku działa społecznie na rzecz poprawy dobrostanu i warunków życia zwierząt w niewoli, w tym szczególnie niedźwiedzi. Współorganizator międzynarodowej, interdyscyplinarnej konferencji „Legislation standards and an actual level of animal welfare in zoos of European Union in the light of the EC Directive 1999/22 of 29 March”, która odbyła się 19-20 listopada 2012 roku w Warszawie. Działalność ta jest dokumentowana na stronie: www.bearproject.org i na http://www.facebook.com/bearproject.org

Społecznie udziela pomocy o charakterze eksperckim różnym organizacjom ochrony przyrody i praw zwierząt.

 Kontakt z przyrodą. Lubi niziny (jedyne góry jakie toleruje to Pireneje), lasy i tereny podmokłe; Mazury, Dolny Śląsk, Bieszczady, Puszcza Białowieska, Hiszpania, Chorwacja, Korsyka.

Gady w domu. Przez wiele lat hodowca gadów, w tym szczególnie jaszczurek. Doświadczenie z ponad 120 gatunkami, zwłaszcza z kameleonami i jaszczurkami właściwymi, od początku lat 90-tych jako pierwszy w Polsce i jeden z pierwszych w Europie rozmnożył kilkadziesiąt gatunków tych jaszczurek. Dopuszcza jedynie hodowlę zgodną z prawem i zasadami etycznymi.

Koty. Przez 21 lat, do października 2008 roku nieprzerwanie główną postacią życia domowego był Czesiu, kot, o którym na emeryturze napiszę książkę :). Od grudnia 2009 opiekuję się Wojtkiem, czarnym kocurkiem z wrocławskiego schroniska, a od sierpnia 2010, Zuzią -którą znalazłem, a właściwie, która mnie znalazła i dramatycznym piszczeniem dawała o sobie znać, na podmokłej łące w samym środku Puszczy Kampinoskiej. Była wówczas 2-miesięcznym kociakiem, bardzo wychudzonym, porzuconym przez kogoś co najmniej kilka dni wcześniej .

Z fascynacji pozaprzyrodniczych – wydarzenia kulturalne, ambitne kino, głównie europejskie, czechofil. Interesuje się też polityką, zwolennik społeczeństwa egalitarnego i otwartego. Od połowy lat 90-tych wegetarianin.